sahar6565

کارشناسان آموزشی می‌گویند بچه‌هایی که در سال‌های قبل از مدرسه با کتاب پیوندی عمیق دارند، در دوران تحصیل‌شان موفق‌تر می‌شوند و در بزرگسالی هم کاغذ و کتاب را از خود جدا نمی‌کنند. اما بار آوردن یک کودک کتابخوان، چندان هم ساده نیست. اگر از راهش نروید، احتمال اینکه فرزندتان به بازی‌های رایانه‌ای و عروسک‌هایش بیشتر از یار مهربان دل ببندد کم نیست.

می‌دانیم از میان هزاران کتابی که پیش چشم‌تان قرار دارند، حتی با وجود تقسیم‌بندی‌هایی که ناشران پشت جلد آثارشان درج می‌کنند، انتخاب مناسب‌ترین گزینه کار ساده‌ای نیست. پس از دایره‌المعارف ما کمک بگیرید تا هم بهترین را انتخاب کنید و هم به بهترین شیوه کودک‌تان را با آن پیوند بدهید. با ما همراه باشید تا به شما بگوییم چگونه می توان “تشویق کودک به کتابخوانی” را با روشی درست انجام داد.

اهمیت کتاب خواندن برای کودکان

کتاب خواندن برای کودک به توسعه دایره واژگان او کمک کرده و مهارت ارتباطی را در او بالا می‌برد. همچنین به کسب دانش توسط کودک کمک کرده و به او این توانایی را می‌دهد که ایده پردازی کند. بالا رفتن اطلاعات در کودکان و نوجوانان به‌واسطه مطالعه منجر به بالا رفتن اعتمادبه‌نفس در آن‌ها می‌شود. تحریک خلاقیت و فعال نگه‌داشتن ذهن نیز از دستاوردهای دیگر مطالعه برای کودکان و نوجوانان است.

کاهش اضطراب و استرس که معمولا در سنین نوجوانی اجتناب‌ناپذیر است با مطالعه و غرق شدن در عالم کتاب به دست می‌آید. درعین‌حال به کودک در هم ذات پنداری با شخصیت‌های داستان و الگوپذیری مثبت کمک می‌کند. با دانستن گوشه‌ای از فواید کتاب خواندن در سنین کودکی و نوجوانی باید به دنبال روش‌هایی برای ترغیب فرزندان خود از سنین کودکی به کتاب‌خوانی و مطالعه بگردیم. این نوشتار در نظر دارد پیشنهاد‌هایی در این راستا ارائه دهد.

روش‌های تشویق کودکان به مطالعه و کتاب خواندن

در دسترس بودن کتاب:

اولین گام برای علاقه‌مند کردن فرزندان به مطالعه، در دسترس قرار دادن منابع است. این منابع علاوه بر خود کتاب می‌تواند پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ و … باشد. والدین و اطرافیانی که کتاب می‌خوانند بهترین مشوق برای علاقه‌مند کردن کودک به مطالعه هستند. به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم در منزل قفسه‌های کتابی داشته باشید که در معرض دید کودکتان باشد. همچنین هنگام مطالعه جلوی چشم کودک باشید. ساعات کتاب خواندنتان را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که کودک در آن ساعت در منزل و بیدار باشد.

اگر موضوع مطالعه شما برای کودکتان جالب شد و دراین‌باره از شما سوال کرد با گشاده‌رویی و با زبان ساده به او جواب دهید. به این نکته دقت کنید که نحوه جواب دادن شما به کنجکاوی کودکتان می‌تواند دیدگاه او را نسبت به کتاب تعیین کند. بخشی از مطالب کتاب را به‌نحوی‌که درک آن در توان کودک باشد برایش توضیح دهید و به و این امیدواری را بدهید که وقتی بزرگ‌تر شد خودش می‌تواند تمام مطالب کتاب را بخواند. این جمله کودک را مشتاق یادگیری خواندن و مطالعه خواهد کرد.

تعیین سطح خوانایی کودک:

گام بعدی در ایجاد علاقه به کتاب خواندن تعیین سطح خوانایی کودک است. سطح خوانایی، سطح درک کودک از محتوای کتاب است. به این معنا که محتوای کتاب هم ازنظر لغوی و هم ازنظر معنایی برای کودک قابل‌فهم باشد. برای آزمودن تناسب لغوی کتاب با درک کودک اگر کودک خود می‌خواهد کتابی را مطالعه کند از روش زیر استفاده کنید: کتاب را از وسط باز کنید تا کودک یک صفحه کامل را بخواند.

اگر در یک صفحه معنی 4-5 کلمه را نفهمید کتاب برای سن او مناسب نیست. اگر تعداد لغات نا آشنا در یک صفحه کمتر از این تعداد بود بامعنی کردن لغات قبل از خواندن کتاب یا حین آن به بالا رفتن دایره واژگان کودک کمک کنید. برای دانستن سطح درک معنایی در کودک به جدول‌های معتبر رشد مراجعه کنید.

توجه به سلیقه کتاب‌خوابی کودک:

گام سوم توجه به علاقه و واکنش کودک است. طبیعتا هر موضوعی مورد علاقه و توجه هر مخاطبی نیست. اگر کودک شما از قصه شنگول ‌و منگول خوشش نمی‌آید و به شنیدن آن رغبتی ندارد به این معنی نیست که دوست ندارد برایش کتاب بخوانید. شاید باید محتوای داستان را عوض کنید. شاید کودک شما با قصه‌ای دیگر در کتابی دیگر ارتباط بهتری برقرار کند. باید دانست که علاقه کودک به داستان، اول به دلیل هم ذات پنداری است؛ یعنی کودک بخواهد و بتواند خود را به‌جای شخصیت اصلی یا یکی از شخصیت‌های داستان بگذارد.

شاید کودکی که از دور شدن از مادرش هراس دارد و همیشه نگران حضور غریبه‌ها در اطرافش بوده است از داستان شنگول ‌و منگول که محموعه‌ای از ترس‌های پنهانی اوست، لذت نبرد و ترجیح دهد بجای بزغاله‌ها نباشد! بهتر است اول دامنه علاقه‌مندی فرزندمان را کشف کنیم بعد به سراغ کتاب خواندن برای او برویم. 

ایجاد فضای کتاب‌خوانی در منزل:

به‌عنوان آخرین گام برای علاقه‌مند کردن فرزندان به مطالعه باید فضای کتاب‌خوانی در منزل ایجاد کنیم. ایجاد فضا می‌تواند تنظیم برنامه‌ای برای مطالعه خانوادگی باشد. در ساعت مطالعه خانوادگی حتی اگر فرزندمان خواندن بلد نباشد کتاب در اختیارش بگذارید تا ورق بزند و عکس‌های آن را تماشا کند. در این کار و سر درآوردن از محتوای کتاب راهنمایی کنید. برای کودکی که نمی‌تواند بخواند، کتاب شیئی پر رمز و راز و جذاب است.

سخن پایانی:

حتما به تغییر علاقه‌مندی مطالعه فرزندانتان در سنین مختلف دقت کنید و به آن احترام بگذارید. درعین‌حال در انتخاب کتاب‌های مناسب برای مطالعه فرزندتان او را دوستانه راهنمایی کنید. در این راستا و در مورد “تشویق کودک به کتابخوانی” می تواید با مشاوران با تجربه الو مشاوره در اتباط باشید. سایر مطالب پیشنهادی:

شما می توانید در قسمت دیدگاه سوالات خود را با مشاوران ما درمیان بگذارید … 

منبع:تشویق کودک به کتابخوانی

آموزش کنترل خشم در کودکان -  نقش خانواده در آموزش های صحیح جنسی به کودکان-نحوه برخورد با بددهنی و فحاشی در کودکان - درمان دروغگویی در کودکان - انواع کودک آزاری و علل آن - عوامل اصلی ایجاد ترس در کودکان و راهکارهای درمان آن -مشاوره فرزند پروری صحیح-خودارضایی در کودکان-مزایای بازی های اینترنتی برای کودکان-اسکیزوفرنی در کودکان-چگونه نقاشی کودکان را تفسیر کنیم؟-10 راهکار موثر در درمان لکنت زبان کودکان-علائم افسردگی در کودکان و درمان آن- با سوالات جنسی کودکان چگونه برخورد کنیم؟-

مهم نیست که در چه سنی بچه ‌ها شروع به خواب دیدن کنند اما حتی کودکان نوپا هم ممکن است درمورد خوابی که شب قبل دیده‌اند حرف بزنند، خواب‌های خوب و خواب‌های بد. با اینکه تقریباً همه بچه‌ها هرازگاه خواب های بد و ترسناک می‌بینند که ناراحتشان می‌کند اما خواب‌های بد یا کابوس در سال های قبل از مدرسه که ترس از تاریکی بین کودکان بسیار متداول است، بیشتر اتفاق می‌افتد. اما کودکان بزرگتر و حتی افراد بزرگسال هم هرازگاهی کابوس می‌بینند.

کابوس به ‌طور کامل قابل پیشگیری نیست اما والدین می‌توانند زمینه را برای یک استراحت آرام شبانه برای فرزندشان آماده کنند. به این ترتیب، وقتی کودک خواب بد می‌بیند، کمی اطمینان ‌دهی و آرامش دادن پدر و مادر می‌تواند آرامش ذهن را به کودک برگرداند. کمک به کودکان برای غلبه بر این ترس‌های کودکی به آن ها این امکان را می‌دهد بر چیزهایی که به نظرشان ترسناک می‌رسد، پیروز شوند. می توانیددر صورت تمایل این مقاله را با عنوان “نحوه برخورد با کابوس کودکان” تا انتها مطالعه بفرمایید.

علل اصلی کابوس های کودکان

ممکن است بر اثر رویدادها و مسائل ترسناکی باشد که کودک در طی روز در تلویزیون می بیند یا در داستان ها و کتاب ها می خواند و یا اطرافیان تعریف می کنند و یا اصولا مسئله ای باشد که کودک خود شخصا با آن رو به رو است مانند: دعواها، مشکلات احساسی و در بچه های بزرگتر مشکلات در مدرسه و شاید سختی تکالیف درسی و غیره. همچنین کابوس های کودک می تواند تاثیراتی از اعمال روزانه باشد، یک روز فشرده و سخت می تواند باعث کابوس هنگام خواب شود.

البته خواب هاس وحشتناک می تواند از تخیل کودی هم شکل بگیرد بدون اینکه معنای خاصی داشته باشد. در بچه های کوچی این خواب ها قسمتی از رشد آن هاست و وقتی از خواب می پرند بلافاصله به خواب می روند و در فردا آن روز چیزی به یاد نمی آورند. هر کابوسی به این معنی نیست که مسئله ای وجود دارد. در کودکان تب، مریضی، زیاد یا دیر خوردن غذا می تواند نقش مهمی در کابوس داشته باشد.

بچه ها از چه چیزهایی می ترسند؟

در اکثر مواقع ترس بچه ها از عروسک های عجیب غریبی است که در هنگام خواب به سراغشان می آیند. بچه ها معمولا از یک نوع عروسک و یا عکس خاص حرف می زنند که هر شب به سراغشان می آید. ترسیدن بچه در نیمه های شب والدین را نیز مضطرب می کند. آنان وقتی خوابیده اند با صدای وحشت زده فرزند خود روبرو می شوند. این شیوه از خواب پریدن، برای پدر مادر این کودکان نیز دردسر ساز و آزار دهنده خواهد بود. در چنین شرایطی والدین فکر می کنند که منزلشان را دزد زده و یا آپارتمانشان در حال سقوط است تا این که متوجه می شوند فرزندشان به خاطر کابوسی که دیده است، تقاضای کمک می کند.

در چنین شرایطی معمولا والدین به فرزند خود می گویند آنچه که می بینی واقعیت ندارد، اما به محض آنکه بچه در کنار پدر و یا مادرش خوابید، آن کابوس ها دوباره به سراغش می آیند و داستان دوباره تکرار می شود. این درست موقعی است که والدین احساس نگرانی می کنند و ترس آن دارند که کودکشان دچار آسیب روحی شود. چنین مشکلی می تواند تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار دهد. 

خاطرات تاریک:

به یاد داشته باشید که کابوس های بچه ها در سنین مختلف فرق دارد، عموما بچه ها در سن 6 الی 10 سالگی از دیدن کابوس در خواب رنج می برند. معمولا کودکان پیش دبستانی با توجه به قدرت تخیل بالایی که دارند، وجود یک هیولا را زیر تختشان در هنگام خواب حس می کنند. این در حالی است که بچه های بزرگتر از ترس های زندگی واقعی چون ربوده شدن، شکایت دارند.

با کابوس دیدن کودکان چگونه برخورد کنیم؟

موقعیت کودکتان را درک کنید:

اگر فرزندتان کابوس های بدی داشته باشد، باید به او بگویید:این خواب هایی که می بیند واقعی نیست و به تختخواب اش برگردد. اما در این باره روبین رابرت رومن مشاور والدین می گوید: دیدن کابوس برای کودک کاملا واقعی جلوه می کند، سعی کنید موقعیت کودکتان را درک کنید و خودتان را جای او فرض کنید. اینگونه مسائل را فقط از دید خود نگاه نکنید. شما می توانید به کودکتان بگویید من می دانم که کابوس ها ترسناک هستند، اما مطمئن باش که چنین چیزی در دنیای واقعی وجود ندارد.

زمان خواب کودکان را تنظیم کنید:

کودکانی که دیرتر به خواب می روند، بیشتر احتمال دارد دچار کابوس شوند. بچه ها به 10 الی 11 ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارند. لوازم روشنایی در هنگام خواب مانع تولید ملاتونین همان هورمون القاء خواب می شوند. این گونه چراغ های روشنایی باید نیم ساعت قبل از خواب خاموش شوند. حمام رفتن نیز می تواند آرامش پیش از خواب را زیاد کند. توجه داشته باشید بچه با مثانه پر به رختخواب نرود. همین امر نیز می تواند اختلالاتی برای کودکان به همراه داشته باشد.
 

تمرین هایی برای آرام کردن کودک:

بدن آرام و بدون تنش، زمان به خواب رفتن را کاهش داده و میزان خوابیدن را افزایش می دهد. تمرین نفس کشیدن درست، راهی است که می تواند آرامش کودکانتان را قبل از خواب تامین کنید. کنترل در نفس کشیدن و پر کردن کامل شش ها از هوا می تواند کودکان را آرام کند. وقتی کودک ذهن خود را روی درست نفس کشیدن می گذارد، دیگر نمی تواند به رویا پردازی بپردازد، چرا که همین رویاها در اکثر مواقع پیش زمینه کابوس های کودکان هستند. به طور مثال؛ شما می توانید به فرزندتان بگوید که نفس را از سوراخ سمت راست بینی به بالا بکشد و از سوراخ سمت چپ بینی خارج کند. چنین کاری کودک را به خودش مشغول می کند تا کمتر اسیر کابوس های عذاب آور شود.

اجسام و تصاویر ترسناک را از دید کودکان دور کنید:

دیده شده است که برخی از والدین و یا دیگر اعضای خانواده کودک، عروسک هایی با شکل و شمایل ترسناک برای کودکان خریداری می کنند. این گونه افراد قبل از خرید چنین وسایلی کمی تامل کنند. بچه ها با توجه به آنچه که می بینند، تصویر سازی می کنند. ممکن است در نگاه اول یک عروسک و یا یک تصویر آنچنان ترسناک نباشد، اما کودکان قادرند در ذهنشان از آن ها موجودات ترسناکی بسازند. بهترین کار برای کودکانی که کابوس می بینند، این است که از آن ها سوال شود چه چیزی را مشاهده می کنند و با توجه به نظر بچه دقت کنند که کابوسش با کدام تصویر و یا عروسک شباهت دارد.

در این صورت می توانند عامل کابوس بچه را شناسایی کنند. در بیشتر مواقع کودکان از شخصیت کارتون های که می بینند، می ترسند. شما می توانید با پیدا کردن کارتون و یا برنامه ای که باعث کابوس بچه ها می شود، آن را از چشم کودکتان دور کنید. این کار باعث می شود تا به مرور زمان کودکتان آن کابوس را از یاد ببرد. به یاد داشته باشید که کودکان لزوما از وسایل و یا عروسک های خیلی بزرگ نمی ترسند. ممکن است تصویر و یا عروسکی کوچک که اصلا به چشم ما نمی آید، چنین حالتی را در بچه ایجاد کند. سعی کنید به دنبال علت کابوس باشید تا با برطرف کردن آن بتوانید معضل خواب بچه تان را نیز برطرف کنید.

روی فکر کودکتان کنترل داشته باشید:

کودکان به سادگی می توانند خاطرات بد خود را با خاطرات خوب جایگزین کنند. وقتی کودکتان کابوس می بیند سعی کنید با رفتار که خوشش می آید، ذهنیتش را نسبت به کابوسی که دیده عوض کنید. در پاره ای از اوقات می توانید در حضور فرزندتان به زیر تخت بروید و بگویید که اینجا هیچ هیولایی نیست. این کار به آنان اطمینان خاطر می دهد که اتاق خوابش از وجود چنین موجوداتی خالی است.

تشویق کردن کودکان برای فراموش کردن کابوس های ترسناک می تواند موثر واقع شود. شما می توانید مقابل فرزندتان جوری وانمود کنید که مثلا هیولایی که می بیند، بعد از چند دقیقه تبدل به یک تکه شکلات بزرگ می شود. فقط کافیست بچه ها چنین تصوری را در خودشان شکل دهند. این کار به آن ها کمک می کند تا هر آن چیزی را که می بیینند، برایش یک تصویر خوب طراحی کنند.

سخن پایانی:

اگر هیچکدام از استراتژی های بالا کار ساز نبود و کابوس کودکتان کماکان ادامه داشت و ترس کودکتان برای خوابیدن، چنان شد که زندگی شما مختل شد، بهتر است کودک خود را پیش یک روانپزشک ببرید. این کار بدان معنی نیست که کودکتان از نظر ذهنی مشکل دارد، بلکه روانپزشکان چون با کودکان زیاد این چنینی برخود داشته اند، نسبت به شما تجربه بیشتری برای درمان چنین معظلی ارائه می دهند.

شما پس از چند جلسه مراجعه به روانپزشک می توانید تغیییرات را در کودک خود احساس کنید. برای دریافت مشاوره های تلفنی کودکتان و “نحوه برخورد با کابوس کودکان” می توانید با مشاوران برجسته مرکز الو مشاوره تماس بگیرید. سایر مطالب پیشنهادی:

شما می توانید در قسمت دیدگاه سوالات خود را با مشاوران ما درمیان بگذارید …

منبع:نحوه برخورد با کابوس کودکان

آموزش کنترل خشم در کودکان -  نقش خانواده در آموزش های صحیح جنسی به کودکان-نحوه برخورد با بددهنی و فحاشی در کودکان - درمان دروغگویی در کودکان - انواع کودک آزاری و علل آن - عوامل اصلی ایجاد ترس در کودکان و راهکارهای درمان آن -مشاوره فرزند پروری صحیح-خودارضایی در کودکان-مزایای بازی های اینترنتی برای کودکان-اسکیزوفرنی در کودکان-چگونه نقاشی کودکان را تفسیر کنیم؟-10 راهکار موثر در درمان لکنت زبان کودکان-علائم افسردگی در کودکان و درمان آن- با سوالات جنسی کودکان چگونه برخورد کنیم؟-

مدیریت از مباحث مهم و اساسی هر سازمانی است. در تعریف اینکه آیا شما مدیر موفقی خواهید شد یا نه، عوامل زیادی نقش دارند. برای اینکه عنوان یک مدیر موفق به شما داده شود، باید از مهارت‌ها و ویژگی های زیادی برخوردار باشید. خبر خوب برای شما  این است که ویژگی های یک مدیر موفق حتماً نباید ذاتی باشد و می توانید به صورت اکتسابی این مهارت را به دست آورید.

مهارت خود مدیریتی برای محکم کردن پایه‌های موفقیت خواه فردی خواه سازمانی ضروری است. خود مدیریتی یکی از حوزه‌های هوش هیجانی است. نظریه‌ هوش هیجانی که امروزه به یکی از پرطرفدارترین مباحث سازمانی تبدیل شده است، شامل شناخت و کنترل هیجان‌ها و عواطف فردی است. اگر در فکر این هستید که یک مدیر موفق باشید با مقاله “خود مدیریتی چیست و چرا این مهارت از اهمیت زیادی برخوردار است؟” همراه الو مشاوره باشید.

خود مدیریتی چیست؟

به اختصار باید گفت که افراد مختلف برای انجام یک ماموریت یا کار، در سازمان ها به کار گرفته می شوند؛ آن ها نیز برنامه ریزی می کنند تا این وظیفه را به سرانجام برسانند. در خود مدیریتی باید کنترل را در اختیار کارکنان قرار دهید تا وظیفه خود را به چیزی که می خواهند، تبدیل کنند و از طریقی که می توانند، وظیفه خود را در راستای اهداف شرکت انجام دهند. در نهایت به اصولی طبیعی می رسیم که باعث افزایش روحیه کارکنان می شود. مردم زمانی می توانند بهترین عملکرد را به اجرا بگذارند و ارتباط خوبی را برقرار کنند که کنترل اتفاقاتی که برای آن ها می افتد را در اختیار داشته باشند.

در بسیاری از شرکت ها، این روند به خود مدیریتی منجر می شود. برای مثال، شرکت تولید مواد غذایی Morning Star را در نظر بگیرید؛ این کمپانی برای کسانی که این Morning Star را برای کار کردن انتخاب می کنند، هدیه هایی را در نظر گرفته است. این روش در محیط های کاری شلوغ که افراد در آنجا باید با دیگران کار کنند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پال گرین، یکی از بنیانگذاران موسسه خود مدیریتی معتقد است که اگر شرکت ها بخواهند به ماندگاری خود ادامه دهند، باید چیزهایی را در اختیار کارکنان قرار دهند که آن ها را به ادامه کار کردن ترغیب می کند.

راهکارهای تقویت مهارت خود مدیریتی

1. از فرصت‌های نادر استفاده کنید:

سعی کنید از هر فرصت قابل توجهی برای ارتقای مهارت خود مدیریتی در خود، استفاده کنید. اگر فرصتی برای تدریس در کلاس برای‌تان پیش آمد، سعی کنید آن را از دست ندهید. به خودتان اعتماد داشته باشید و برای رشد و پیشرفت بیشتر، آن را انجام بدهید.

2. تفویض اختیار را امتحان کنید:

تفویض اختیار یکی از مهارت‌های بسیار مهم است و عبارت است از سپردن برخی کارها به کارمندان یا اعضای تیمی که با آن ها کار می‌کنید. با تفویض اختیار می‌توانید زمان و کارهای خود را به راحتی مدیریت کنید. برای اینکه بتوانید زندگی‌تان را تحت کنترل داشته باشید، ابتدا باید تقویم‌تان را کنترل کنید.

3. سلامتی‌ و خانواده‌تان را به کار ترجیح بدهید:

مراقب سلامتی خود باشید و حتما زمانی را به ورزش و همچنین فکر کردن اختصاص بدهید. با افزایش سن، نیاز بدن به ورزش منظم بیشتر می‌شود. فواید ورزش را دست‌کم نگیرید. ورزش منظم، دو مزیت برای‌تان به همراه خواهد داشت، یکی اینکه استرس ‌تان کاهش خواهد یافت و دیگر اینکه بر وظایف بزرگ‌تر و مهم‌تر تمرکز خواهید کرد. ورزش به بدن آرامش می‌دهد و سبب می‌شود ضمیر ناخودآگاه انسان، بهتر بتواند بر کارهای مهم تمرکز کند.

مهم نیست که چه نوع ورزشی را انتخاب می‌کنید؛ دویدن، یوگا، شنا، پیاده‌روی یا هر ورزش دیگری می‌تواند در برنامه‌ی روزانه‌ شما قرار بگیرد. سعی کنید خانواده و ورزش را نسبت به کار در اولویت بالاتری قرار بدهید.

4. اهداف‌تان را شناسایی و ارزیابی کنید:

در حالت مطلوب، مهارت خود مدیریتی به شما کمک خواهد کرد تا کار، حرفه و زندگی شخصی خود را مدیریت کنید. تلاش کنید هر سال یا هر دو سال یک‌بار، کارهایتان را مرور کنید و در مورد آنچه می‌خواهید انجام بدهید، فکر کنید. اهداف بزرگ‌تری را برای خودتان تعریف کنید و آن ها را پیگیری کنید. می‌توانید کارهایی را که موفق به انجام آن ها شده‌اید با دیگران در میان بگذارید.

5-زمان را مدیریت کنید:

 6-روزتان را با خوبی شروع و به خوبی پایان رسانید:

مدیر موفق کیست؟

مدیریت اساسی ترین و مهمترین رکن موفقیت یک سازمان و مجموعه می باشد. تفاوت مدیران موفق و ناموفق در طرز فکر و نوع اقداماتی که انجام می دهند اما همه افرادی که دارای دانش مدیریت هستند، با قرار دادن یک مدل مدیریتی متناسب با مجموعه های که در آن فعالیت می کنند، می توانند یک مدیریت موفق داشته باشند و منشاء تحولات و تغییرهای مثبت باشند.

مدیریت اساسی‌ ترین و مهمترین رکن موفقیت یک سازمان و مجموعه می باشد. تفاوت مدیران موفق و ناموفق در طرز فکر ونوع اقداماتی که انجام می دهند اما همه افرادی که دارای دانش مدیریت هستند، با قرار دادن یک مدل مدیریتی متناسب با مجموعه های که در آن فعالیت می کنند، می توانند یک مدیریت موفق داشته باشند و منشاء تحولات و تغییرهای مثبت باشند. شغل شما به عنوان مدیر، انجام دادن کار نیست، بلکه کمک کردن به دیگران در انجام کارهاست.

کارشناسان مرکز الو مشاوره به صورت تلفنی آمادگی پاسخگویی به شما عزیزان را در مورد موضوع “خود مدیریتی چیست و چرا این مهارت از اهمیت زیادی برخوردار است؟” خواهند داشت. سایر مطالب پیشنهادی ما را نیز مطالعه بفرمایید:

شما می توانید در قسمت دیدگاه سوالات خود را با مشاوران ما درمیان بگذارید … 

منبع: خود مدیریتی چیست و چرا این مهارت از اهمیت زیادی برخوردار است؟

استرس و اضطراب - تعریف اضطراب وراهکارهای مقابله با آن - علائم افسردگی وراهکارهای مقابله با آن - عزت نفس وخودبینی وراهکارههای تقویت آن - وسواس و راهکارهای مقابله - مشاوره روانشناسی تلفنی - مدیتیشن چیست و فواید آن چگونه است؟  - راه های مقابله با بی انگیزگی- احساس تنهایی و راهکارهای برطرف کردن احساس تنهایی - آیا جراحی زیبایی نشانه ی بیماری است؟ - هیپنوتیزم چیست؟ - قرص های خواب وانواع آن -  چگونه نه بگوییم ؟! -  وسواس فکری و عملی چیست ؟ - روش های موثردرمان بدبینی و شک را بهتر بشناسید - دوستی دختر و پسر از نظر روانشناسی--علت استرس چیست؟-شکست عشقی چیست؟-آموزش بهترین روش های مدیتیشن | چگونه مدیتیشن کنیم-10 راه کنترل عصبانیت و خشم در کمترین زمان-بررسی شخصیت افراد درونگرا و برونگرا-خودشناسی چیست | 10 تکنیک ساده و عملی برای شناخت بهتر خودمان-بی اشتهایی در بارداری-معرفی قرص های خواب آور قوی-بی انگیزگی و عوامل موثر آن-تاثیر موسیقی بر سلامت روان-بیماری آلزایمر چیست؟-- عوارض بی خوابی شبانه چیست-تفاوت و ویژگی های زنان و مردان-علائم و نشانه های بلوغ در پسران-16 راهکار عملی برای تقویت اعتماد به نفس- تفاوت فوبیا و ترس و راهکارهای درمان آن-زبان بدن زنان و مردان- تکنیک های یادگیری زبان بدن-

در حدود 18 تا 53 درصد جامعه کودکان مبتلا به بیش فعالی پیشرفت تحصیلی ضعیفی دارند، به عبارت دیگر عملکرد این افراد از نظر تحصیلی کمتر از آن چیزی است که با توجه به هوش آنان پیش بینی می شود.

همراه با افزایش سن ممکن است انواع مختلف این اختلال بر پیشرفت تحصیلی تاثیر بگذارد، برای مثال ممکن است مشکلات تحصیلی بیشتر در بین کودکانی که نوع ترکیبی یا نوع بی توجهی این اختلال دچارند، پیش بیاید، در حالی که در مورد آن دسته از کودکانی که به نوع پرتحرکی تکانشی این اختلال مبتلا هستند، چنین نیست. در ادامه این مقاله شما را بیشتر با “عملکرد تحصیلی کودکان بیش فعال” آشنا خواهیم نمود.

بیش فعالی و افت تحصیلی

تحقیقات نشان داده که این کودکان بیشتر به رفتار انتقالی مشغول می شوند و در حین فعالیت های گروهی کمتر مشارکت کرده و کمتر دقت می کنند و معمولا مشکلات بیشتری با کنترل حرکتی و پایداری هنگام انجام تکالیف که مستلزم حافظه کار است، دارند. به دلیل اینکه این قبل کودکان مشکلاتی را به دلیل یکجا نشستن دارند، حتی به هنگام مطالعه کتاب به نظر می رسد که بسیاری از کودکان پیش دبستانی مبتلا به بیش فعالی رشد نایافته باشند و در موقعیت ها و در شرایط مهدکودک و آمادگی عملکرد خوبی نداشته باشند.

اغلب در انجام تکالیف مدرسه شکست می خورند. این ناتوانی آنان برای انجام تکالیف در طول زمان، بسیاری از تکالیف و کارها را ناتمام می گذارد و در نتیجه فرصت تمرین کردن را در آن ها محدود می کند، این در حالی است که این تمرین ها برای رخ دادن یادگیری بسیار ضروری و اساسی اند. نسبت به کودکان بهنجار نمره های کمتری را در آزمون های هوشی استاندارد شده به دست می آورند. همچنین احتمال بیشتری می رود که کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی مردود شوند، از مدرسه اخراج شوند و پس از فراغت از تحصیل در دوران دبیرستان، به جای اینکه وارد دانشگاه شوند، مشغول به کار شوند.

نکات مهم برای بهبود عملکرد تحصیلی کودکان بیش فعال

• مصرف دارو به تجویز پزشک متخصص قبل از شروع عملکرد تحصیلی
• تعیین زمان مشخص برای انجام تکالیف توسط کودک و والدین
• استفاده از علامت مشخص برای اعلام شروع زمان انجام تکالیف
• تقسیم تکالیف مدرسه به بخش های کوچکتر و در نظرگرفتن استراحت بین آن ها
• استفاده از ابزارهای کمک آموزشی برای عینی شدن تکالیف و وجود تنوع درکاربرد این ابزارها به حفظ انگیزه برای تداوم و اتمام تکالیف
• استفاده از دفترچه یادداشت و ارتباط با هم کلاسی ها برای جلوگیری از فراموش کردن تکالیف
• پرهیز والدین از دخالت مستقیم در انجام تکالیف
• دستورات درسی باید روشن، صریح، کوتاه و یک مرحله ای باشند.
•  کمک به حفظ تمرکز کودک یا نوجوان از طریق به حداقل رساندن محرک های محیطی که می توانند موجب حواس پرتی شوند. مثلاً انتخاب محل مناسب و آرام درمنزل و کنترل هم شیرهای کوچک تر یا خاموش کردن تلویزیون.
• برای کمک به حفظ تمرکز بهتر است این افراد در نقطه ی آرامی ازکلاس، دور از پنجره، کنار بچه های آرام تر و ترجیحاً نزدیک به معلم بنشینند.
• بهتر است معلم در فواصل کوتاه تری از آن ها بازخورد بگیرد یا به آنان توجه نشان بدهد.
• در صورت امکان بهتر است وقت بیش تری برای انجام تکالیف داشته باشند یا تکالیف کم تری از آن ها خواسته شود.
•  هرچه رابطه معلم با این کودکان قوی تر باشد، عملکرد آنان بهتر خواهد شد و تشویق کودک بر اساس انتقال نظرات معلم بسیار مؤثر است.

در صورت تمایل نیز می توانید در مورد موضوع “عملکرد تحصیلی کودکان بیش فعال” با کارشناسان مجرب ما در این زمینه در ارتباط بوده و نسبت به رفع ابهامات ایجاد شده در این زمینه اقدام نمایید. سایر مطالب مرتبط:

شما می توانید در قسمت دیدگاه سوالات خود را با مشاوران ما درمیان بگذارید …

منبع: عملکرد تحصیلی کودکان بیش فعال

آموزش کنترل خشم در کودکان -  نقش خانواده در آموزش های صحیح جنسی به کودکان-نحوه برخورد با بددهنی و فحاشی در کودکان - درمان دروغگویی در کودکان - انواع کودک آزاری و علل آن - عوامل اصلی ایجاد ترس در کودکان و راهکارهای درمان آن -مشاوره فرزند پروری صحیح-خودارضایی در کودکان-مزایای بازی های اینترنتی برای کودکان-اسکیزوفرنی در کودکان-چگونه نقاشی کودکان را تفسیر کنیم؟-10 راهکار موثر در درمان لکنت زبان کودکان-علائم افسردگی در کودکان و درمان آن- با سوالات جنسی کودکان چگونه برخورد کنیم؟-

هر کدام از ما با بینش و دیدگاه خاص خودش به جهان و اتفاقات آن می‌نگرد و هر کس هم فکر می‌کند که دیدگاه خودش بهترین و درست‌ترین است. مثلا وقتی کسی با ما حرف می‌زند که نظر و عقیده‌ای متفاوت از ما دارد، با او مخالفت می‌کنیم و سعی بر آن داریم که درستی عقیده خودمان را ثابت کرده، حرفمان را به کرسی بنشانیم.

اگر شما هم مانند بعضی از مردم اینطور هستید و از طرفی نمی‌خواهید این‌گونه رفتار کنید، مطالب خوب و مفیدی را در این جا آورده‌ایم که می‌توانند به شما و افرادی چون شما کمک کنند. پیشنهاد می کنیم این مقاله را با عنوان “گره های درونمان را باز کنیم” تا انتها مطالعه بفرمایید.

مهارت ارتباطی

مواقعی هستند که این تعارض و تنش‌ها به دلیل نبودن مهارت ارتباطی کافی یا رد و بدل شدن سخنان گنگ و دو پهلو پدید می‌آیند. گاهی پیش می‌آید که می‌خواهید حرفی بزنید، ولی انگار کلمات در مغزتان چرخ می‌خورند و نمی‌توانید کلمه‌ای که مناسب است را پیدا کنید. نمی‌توانید حرف بزنید و انگار که دهانتان را از خمیر پرکرده باشند، ساکت مانده‌اید. در بسیاری از این حالات ما از ترس واکنش‌های طرف مقابل حرف نمی‌زنیم و به واقع می‌ترسیم که او از حرفمان ناراحت و خشمگین شده ما را سرزنش کند.

در این مواقع از همان جاییکه زبانتان گیر کرده شروع کنید. مثلا اینطور بگویید که: می‌خواهم چیزی بگویم ولی می‌ترسم که…. در این حالت شما ترس و آسیب‌پذیریتان را به مخاطب می‌گویید و تعجب خواهید کرد که چقدر این روش تاثیرگذار است و میزان پذیرش او برای گفته‌هایتان را بیشتر خواهد نمود. علاوه بر این کلمات صادقانه‌ای که شما بر زبان می‌رانید به راحتی قفل زبانتان را خواهند شکست و قادر خواهید شد که آن حرف مهم را به گوش مخاطب برسانید.

به جای اعتراض‌کردن، درخواست کنید

برای پرهیز از تعارض و تنش به جای اعتراض‌کردن، درخواست کنید. اینطور بدانید که هر اعتراضی در واقع تقاضا و درخواستی است که به شکلی نامناسب و نازیبا بیان می‌شود. زمانی که ما در موقعیتی دشوار قرار می‌گیریم که نیازهایمان برآورده نمی‌شوند و حس می‌کنیم که عاجز و درمانده‌ایم، اعتراض می‌کنیم و به سرزنش دیگران برمی‌آییم.

دفعه بعد که خواستید اعتراض و شکایت کنید، کمی صبر کرده به خود بگویید خب من از این شرایط ناراضی‌ام، ولی اگر این اوضاع تغییر می‌کرد و بهتر می‌شد آن وقت چه؟ حالا این تغییر چه باید باشد؟ آن عامل موثر را بیابید و از کسی که مسئول آن امر است درخواست کنید تا این تغییر و اصلاح انجام شود. به خاطر بسپارید که اعتراض‌کردن یا درخواست‌کردن از شخصی که مصدر آن کار نیست، گره‌ای از مشکلات شما باز نخواهد کرد.

من فکر همه رو می‌خوانم!

تعارض‌ها و عقاید مبهم و گنگ ما راجع به افراد فقط هنگام گفتگو یا بر سر یک موضوع دیگر بوجود نمی‌آیند. معمولا‌ بسیاری از ما فکر می‌کنیم که از مقاصد و نیات دیگران باخبریم و می‌دانیم که می‌خواهند با ما چه کار کنند و چه رفتاری نشان دهند. به واقع آن چه که ما به تمامی درباره‌اش می‌دانیم، نه رفتار دیگران بلکه واکنشی است که در مقابل رفتار او نشان داده‌ایم.

بدانید که ممکن است آن فرد اصلا قصد نداشته به شما توهین کند، ناراحت‌تان کند، یا تحت فرمان خودش بگیرد. در این جا کمی هم به رفتار خودتان دقت کنید. بله شما منظور بدی نداشته‌اید ولی نیت خوب، به تنهایی برای عکس‌العمل خوب طرف مقابل کافی نیست. شاید رفتار شما به قدر کافی تاثیرگذار یا مناسب نبوده و نتوانسته‌ در مخاطب‌تان احساسی مثل احساس مطبوع تجربه‌های مشابه ایجاد نماید.

مشکلاتتان را با نوشتن حل کنید

درباره یک حادثه که خود و دوستانتان شاهدش بوده‌اید. مطلبی بنویسید و دیدگاه‌ها و برداشت‌های خودتان و دوست‌تان را در آن بگنجانید. اگر بتوانید سخنان گوناگون را کنار هم قرار دهید،‌ دیگر آنقدر در پی اثبات درستی یا نادرستی آن ها برنخواهید آمد. زمانی که ما با کسی صحبت می‌کنیم و به مخالفت با او برمی‌خیزیم، موضوع مورد تعارض، نه خود حادثه یا موضوع بلکه باورها، برداشت‌ها، نگرش‌ها و نظرات ما راجع‌ به مطلب و حواشی آن هستند که بحث و تعارض بین ما را شکل می‌دهند. به خاطر داشته باشید که احساسات هر کس متعلق به خود اوست و هیچ قانونی نیست که بگوید طرف مقابل شما مثل خودتان احساس و تجزیه و تحلیل کند.

پس مسئول و مالک احساسات خودتان باشید و کس دیگری مجبور نیست مانند شما فکر کند و در ضمن حق ندارد که باورهای خودش را بر شما تحمیل نماید. روش تفکر و احساس کردن او به یک شکل است و شما نیز طرز تفکری را برگزیده‌اید که منحصر به خودتان است. آن موضوع ، ‌حادثه ، رفتار یا هرچیز دیگری می‌تواند گستره وسیعی از تلقیات و برداشت‌ها را شکل دهد که هر کسی گزینه ویژه‌ای را برای خود انتخاب می‌کند. باید در فکر کردن مراقب باشید تا در میان خیل انبوه این برداشت‌ها و ایده‌ها، از محور اصلی به حواشی مطلب سوق پیدا نکنید.

خود و دیگران را ببخشید

مسئله مهم و آخر اینست که خود و دیگران را ببخشید. اشتباه نکنید، بخشیدن به معنای این نیست که شما به طرف مقابل حق مسلم خطاکاری و سهل‌انگاری می‌دهید. نه، این عمل درونی فقط خشمتان را فرو می‌نشاند و به هیچ‌وجه مهر تایید بر کار آن ها نیست. علاوه بر بخشیدن دیگران، بخشش خود نکته مهمتری ‌است. بدانید که اگر نتوانید خودتان را ببخشید از خطای دیگران هم نمی‌توانید بگذرید. نباید هنگامی که مرتکب اشتباه می‌شوید، خود را تا ابد گناهکار بدانید.

این خطا را نه یک گناه بلکه یک تجربه تلقی کنید. هر کسی هرقدر هم که در کارش ماهر باشد، نمی‌تواند از همه اشتباهات اجتناب کند. به جای این که تا مدت‌ها نزد خود شرمسار باشید و با احساس گناه و با ترس ارتکاب مجدد به خطا، سرکارتان حاضر شوید، نکات ارزشمند آن تجربه تلخ را به خوبی بیابید و از آن ها بیاموزید. اگر همان روش اول را در پیش گیرید، مطمئن باشید که باز هم اشتباه خواهید کرد.

چرا یافتن آرامش و لذت دشوار است؟

اگر به مشکلاتمان نگاه کنید می‌بینید که بیشتر این مشکلات ریشه در ذهن ما دارند. فرض ابتدایی همه آن ها یکسان است: یک اتفاق خارجی روی می‌دهد، ما انتخاب می‌کنیم که فقط یک طرف جریان را ببینیم و بعد طوری آن را تفسیر کنیم که دچار تعارضات ذهنی شویم که نتیجه آن نوعی رنج احساسی است. با اینکه گفتن مشکلاتت را رها کن آسان است، همه ما می‌دانیم که عمل به آن، به این سادگی‌ها هم نیست. ما به ابزارهایی نیاز داریم که ریشه‌ای با مشکل برخورد کند.

اجازه بدهید چیزی را امتحان کنیم. یک دقیقه (یا 5 دقیقه) چشم‌هایتان را ببندید و طی این مدت تصمیم بگیرید که سکوت و سکون کنید و نگذارید با افکارتان از این سکوت بیرون بیایید. خوب، حالا چه اتفاقی افتاد؟ احتمالاً متوجه شدید که لحظه‌ای که ساکت شدید، افکار دیگر به سراغتان نیامدند منظور افکار نامربوط است. این افکار نوعی مایه پرت کردن حواس است و ما را از سکوت درونی‌مان دور می‌کند. این فقط آزمایشی بود که در آن آگاهانه ذهنمان را مشاهده کرده و سعی کردیم ساکن بمانیم اما نتوانستیم.

سخن پایانی:

تمامی تعارضات بیرونی از تعارض‌های درونی سرچشمه می‌گیرند و اگر به درستی مدیریت نشوند، به کشمکش‌های درونی دیگری منتهی خواهند شد. علت اصلی شکل‌گیری درگیری‌های بیرونی مهارت‌های ضعیف هوش هیجانی و برقراری ارتباطات اجتماعی است که با خلق پیش‌داوری، احساسات گنگ و مبهم و ناپیدایی مرز حقایق و تصورات، رفتارهای نابهنجاری را سبب می‌شوند. چنانچه در مورد مطلب “گره های درونمان را باز کنیم” نیاز به راهنمایی های بیشتری دارید می توانید با مشاوران برتر مرکز الو مشاوره در ارتباط باشید. سایر مطالب پیشنهادی:

شما می توانید در قسمت دیدگاه سوالات خود را با مشاوران ما درمیان بگذارید … 

منبع:گره های درونمان را باز کنیم

استرس و اضطراب - تعریف اضطراب وراهکارهای مقابله با آن - علائم افسردگی وراهکارهای مقابله با آن - عزت نفس وخودبینی وراهکارههای تقویت آن - وسواس و راهکارهای مقابله - مشاوره روانشناسی تلفنی - مدیتیشن چیست و فواید آن چگونه است؟  - راه های مقابله با بی انگیزگی- احساس تنهایی و راهکارهای برطرف کردن احساس تنهایی - آیا جراحی زیبایی نشانه ی بیماری است؟ - هیپنوتیزم چیست؟ - قرص های خواب وانواع آن -  چگونه نه بگوییم ؟! -  وسواس فکری و عملی چیست ؟ - روش های موثردرمان بدبینی و شک را بهتر بشناسید - دوستی دختر و پسر از نظر روانشناسی--علت استرس چیست؟-شکست عشقی چیست؟-آموزش بهترین روش های مدیتیشن | چگونه مدیتیشن کنیم-10 راه کنترل عصبانیت و خشم در کمترین زمان-بررسی شخصیت افراد درونگرا و برونگرا-خودشناسی چیست | 10 تکنیک ساده و عملی برای شناخت بهتر خودمان-بی اشتهایی در بارداری-معرفی قرص های خواب آور قوی-بی انگیزگی و عوامل موثر آن-تاثیر موسیقی بر سلامت روان-بیماری آلزایمر چیست؟-- عوارض بی خوابی شبانه چیست-تفاوت و ویژگی های زنان و مردان-علائم و نشانه های بلوغ در پسران-16 راهکار عملی برای تقویت اعتماد به نفس- تفاوت فوبیا و ترس و راهکارهای درمان آن-زبان بدن زنان و مردان- تکنیک های یادگیری زبان بدن-